İyi ki Doğdun HobiKeyif

Dünden Bugüne HobiKeyif 

HobiKeyif bugün bir yaşını dolduruyor, yılın son günü ve yeni bir yılın başlangıcını heyecan ile bekliyoruz…Bu bir yılda neler oldu, bu noktaya nasıl geldik, nereden geldik, ben kimim ve neden bu çalışmaları yapıyorum, size biraz kendimden bahsetmek istiyorum.

Ben Kimim?

Ben iki çocuk annesi, tüm gençlik hayatını, önce üniversiteyi kazanmak için harcamış, kazandıktan sonra yetmemiş ikinci bir üniversiteyi okumuş, sonra yetmemiş bir de master yapmış, bu arada dil öğrenmiş, ardından çalışma hayatının en zor sektörlerinden biri olan bankacılığı seçerek 14 yıl boyunca gece gündüz görevini yerine getirmeye çalışan ancak!!! hem iş hayatında başarılı bir iş kadını hem de ev hayatında başarılı bir anne olmayı dengeleyemeyip, tüm eğitim ve kariyerini bir kenara bırakarak kendisini evine, eşine, çocuklarına ve hobilerine adamış bir hanımım.

Yani ne tam iş kadını olmayı ne de ev hanmı olmayı başaramadığımdan, biraz ondan biraz bundan ortaya karışık bir karekter de diyebiliriz…:-)

İşi bıraktığın için hiç pişman oldun mu, işi hayatını özlüyor musun derseniz, ki bu bana en çok sorulan sorulardan birisidir, cevabım çok net ve açık bir şekilde Hayır! olacaktır. Amma velakin dediğim gibi ev hanımı olmayı da bilmediğimden, iş hayatımı bırakıp evde ikame etmeye başladığım süreye adaptasyonum oldukça zor oldu. 

Evde boş boş oturmak garip geliyordu, o kadar yoğun bir tempoda çalışmaya alışmıştım ki, inanın evde oturmayı yadırgadım dersem yalan olmaz.

Ama insanoğlu rahatına çok çabuk alışıyor. Kısa zamanda adapte oldum bu güzel yaşama. İşten ayrılmadan bir yıl önce başlamış olduğum ebru çalışmalarıma tam gaz devam ettim. 

İki sene önce bu sanatı öğrendiğim hocam  sn Kubilay Dinçer ve öğrencileri ile açmış olduğu sergiye katıldım.  Ama ebru sanatını belli gün ve saatlerde atölyede yapabiliyordum. Geri kalan zamanda da yapacak bir kısım işlerim olmalıydı.

İlk önce NGBB'de bahçıvanlık eğitimi aldım. Yaklaşık beş hafta süren bu eğitimi tamamlayıp, sertifikalı bahçıvan oldum :-)…O dönemde oturduğum evimde güzel bir bahçem vardı. Uzman bir bahçevan olarak tüm mevsimine uygun çiçekleri meyvaları dikiyor, buduyor, ilaçlıyordum. Bu konuda da kendime bir afferim verdikten sonra :-) sıra başka birşeyler yapmaya gelmişti. 

Evimin yakınında bir tuhafiye vardı, oraya gittim, birkaç yün ve şiş alıp geldim evime. Akşam olsun da çocukları yatırıp, örgü örmeye başlamak istiyordum büyük bir sabırsızlıkla. Akşam oldu, çocuklar uyudu. Aldım elime şişimi, yünümü…:-( Eeeee…napçaz şimdi…onlar bana bakıyor ben onlara. İlmek atmaya çalıştım, olmadı, annemi aradım, o da bana telefonda anlattı, denedim, eh işte bişeye benzedi benim ilmekler ama acaba doğrumu yanlış mı yaptım, bilmiyordum. internete girdim, baktım, bişeyler buldum ama hiç bişey anlamadım. Her akşam bir iki saat ilmek atmayı, düz örmeyi, ters örmeyi deneye deneye, öre söke biraz çözdüm gibi oldu. Tabi bu arada ördüklerim bulaşık bezi dahi olamayacak kalitedeydi :-) Vay beee, ne günlerdi az uğraşmamıştım..Komik...

Dikiş dikeyim ben en iyisi dedim (sanki dikiş daha kolaymış gibi :-))  ve ismek'e kayıt oldum. Olmasına oldum da ben terzi olmak istemiyordum. Amacım dikiş makinasını kullanabiliyor olmak ve evime, eşime dostuma nacizane dekoratif ev aksesuarları yapabiliyor olmak idi. Üç ay sonra ismek'i bıraktım. Çünkü ismek işin a,b,c,'sinden başlıyordu. Ben o kadar bekleyemezdim. Zaten çok geç vakitte başlamıştım bu işlere, ne o kadar sabrım, ne de vaktim vardı, dolayısı ile kısa yoldan halletmeliydim.

Singere gittim, bir dikiş makinasına ihtiyacım var dedim. Dikiş biliyor musunuz dediler. Ne dicemi bilemedim. 3 ay ismeke gitmiştim ya, biliyorum mu desem, yoksa bilmiyorum mu desem…Yani o dönemlerde ben ne bilip ne bilmediğimi de bilmiyordum. :-) Ne acemilik…Şimdi gülüyorum halime…

Bir makina seçtim, aldım eve geldim. Makina bana bakıyor, ben makinaya…Öyle güzel güzel bakıştık bir kaç ay. Tozlanmasın diye kapağı kapalı seyrettik birbirimizi.  Sonra aklıma yün aldığım tuhafiye geldi, bir gün gittiğimde orada bir grup hanım oturmuş bişeyler yapıyorlardı. Oraya gideyim, bir konuşayım bakalım  dedim ve gittim. Aaaa bir de ne göreyim, dükkanın yerinde yeller esiyor, kapanmış. Nasıl üzüldüm, nasıl hayal kırıklığına uğradım anlatamam. Biraz yürüdüm, markete girdim. Ya şurada bir tuhafiye vardı, ne oldu kapanmış, iflas mı etti dedim. Yok abla dedi marketin çırağı, onlar yerini değiştirdi, ilerde bir yere taşındılar dedi ve tarif etti. 

Çoook mutlu oldum, çok!..Evime yakın yegane ümidim de yok oldu diye kahrolmuştum. Bindim arabaya ve doğru tarif edilen yere geldim. Tabelasında şirin mi şirin bir baykuş amblemi olan Hanımelihobievi'ni buldum. Sahibesi Ayşegülü daha önceden tanıyordum ama çok samimi değildim. Ben tabi onları bulmuş olmamın sevinci ile şen şakrak girdim içeri. Taşınmışsınız aaa ne kadar güzel olmuş, ne zaman taşındınız neler yapıyorsunuz kurs varmı falan derken, bir çay bir kahve, sohbet gırla…bir de baktım ki çocukların okuldan gelme saati gelmiş. Neredeyse kapıda kalacaklar. 

Ayşegül'e anlattım yapmak istediklerimi, o sadece her zamanki gibi şirin şirin gülüyordu bana…Sen gel bizde herşey var dedi, ne istiyorsan onu öğrenirsin. Gerçekten mi dedim, sarıldım öptüm onu, zannedersiniz ki büyük ikramiye bana çıkmış.:-) Sonra ilk kurs günümü hevesle beklemeye başladım, o gün geldi çattı ve ben büyük bir heyecan ile gittim. AtolyeHobi'nin sevgili sahibesi Nadire Hocam ile orada tanıştım. Kendisi hayatıma öyle bir girdiki, hani derler ya bir girdi pir girdi diye…Aynen öyle oldu. Gerçtekten de Nadire Hocam ile Hanımelihobi evindeki iki üç aylık çalışmalarım, ismekte geçireceğim bir iki yıla bedel oldu. Geçen sene aralık ayında bir kermese katılıp ürün satışı yapabilecek kadar dikiş dikmeyi, ve şirin şirin ürünler ortaya çıkartabilmeyi öğrenmiştim. İlk kermes tecrübemi de edindikten sonra artık evimde sevgili Singerim ve ben harıl harıl çalışıyorduk. 

Bu arada örgüde de oldukça ilerleme göstermiştim. Artık arttırma, eksiltme yapabiliyordum :-) Birkaç tane şapka bile örmüştüm. Kimisi küçük kimisi de büyük olmuştu ama olsun :-) Birisine sorunca sence bu nedir? dediğimde şapka diyebiliyordu. :-) Büyük ilerleme bildiğiniz gibi değil.

Sonra eşimle ani bir ev değiştirme kararı aldık. Sevgili Hanımelinden uzaklaşmıştım malesef. Şimdi ara ara yeni ürünleri gelince, ya da kendimi moralce düşük hissettiğim zamanlarda gidiyorum Ayşegüle…O benim bu hallerimi çok seviyor…:-) Nedense?…

Kermes hazırlıkları ile eş zamanlı olarak bir de blog oluşturma fikri geldi aklıma. Geçen yıl yılın son günü HobiKeyif'i açtım. İlk yılım çok tecrübesizlikler ile geçti. 

Blog yazmanın ne demek olduğunu, nasıl yazılabileceğini, önemli konuların neler olduğunu bu bir yıl içerisinde keşfettim sayılır. Ama henüz tam bir hakimiyet içerisindeyim diyemem. Daha öğrenecek çok şeyim var. 

2013 yılı boyunca gerek bloğumda paylaşmak için gerekse de birşeyler öğrenebilemek adına internet üstünde epeyce bir mesai harcadım. Gerek türk bloglar, gerekse de yabancı bir çok bloğu takibe aldım. Kim nasıl çalışıyor, kimin tarzı bana daha uygun, ben bunu bloguma nasıl adapte ederim diye düşündüm, okudum yazdım, denedim, yanıldım, denedim başardım…Olumlu olumsuz bir çok tecrübe edindim.

Ben kendimi ingilizce biliyorum zannederdim, taki yabancı örgü modellerini okuyup da anlamayana kadar. Okuyorum, bir daha okuyorum, yok hiç birşey anlamıyorum. Sonradan fark ettim ki, gerek örgü, gerek, tığ işi gerekse de patcwork çalışmalarının kendilerine has bir kısım terminolojileri var. Yani aslında konu sadece yapancı dil biliyor olmaktan ibaret değil. Örgü kendi içerisinde ayrı bir dile sahip. Kendine özel anlatım yöntemleri, kısaltmalar, terimlere ve şemalara sahip. Yani ayrı bir dil, ayrı bir dünya. İnanır mızınız, ben yeni bir dil öğreniyor muşum gibi çalıştım. Elimde sözlük, kelime defterim, hep not aldım. okudum okudum…o anlatımı çözene kadar. Sonunda da başardım. Ama epey bir vaktimi aldı bu çalışmalar.

Şimdi çok şükür, ajurlu örnekler hariç her tür örneği okuyup anlayıp yapabiliyorum. Ajurlu örneği neden yapamıyorsunuz derseniz! biz o konuya gelmedik daha :-) diyebilirim. Yani ben ajuru anlatım dili türkçe de olsa yapamıyorum. Ama yapıcam. 2014 yılı hedeflerim içerisinde ajur bulmacasını çözmek de var!…

2013 yılı hedefim beş şiş ile eldiven ve çorap örmesini öğrenmek idi. Bunu başardım. azimliyim ajuru da başaracağım :-) 

Artık şimdi kafamda ne yapmak istediğim şekillenmeye başladı. Blogumun tarzı ne olmalıdır artık biliyorum. Bu bana ne kadar bir başarı getirir onu bilmiyorum, ama tercih ettiğim yolun beni mutlu ettiğini biliyorum.  

Bu günden 3 yıl geriye dönüp baktığımda, kendi çapımda epeyce bir yol kat ettiğimi görüyorum. Ama bu sürecin bir o kadar da zor olduğunu söyleyebilirim. Çünkü hiç ilgim, bilgim ve becerim olmayan bir konuya ilgi duymaya başlamış ve öğrenmek için de oldukça büyük bir emek ve zaman harcamıştım. 

İşte bu tecrübelerimden yola çıkarak, ben hobikeyif'i keyifli bir hobi blogu ve eğitim platformu olarak yaşatma gayreti içerisinde olacağım. 

Benim bu işleri öğrenirken karşılaştığım güçlükleri düşünerek, bu konuda hiç tecrübesi olmayan bir kişinin dahi anlayabileceği şekilde elimden geldiğince, dilinmin döndüğünce anlatımlı yazılar yazmaya gayret edeceğim. Şuana kadar yaptığım gibi sorularınızı yanıtlamaya çalışacağım. Sormak istediklerinizi, takıldığınız yerleri bana yorumlar kısmından hiç çekinmeden sorabilirsiniz. Resim gönderip soru sormak istiyorsanız facebook hobikeyif grup sayfasını tercih edebilirsiniz. Bunun nedeni de sizlerin sorduğu soru başka takipçilerimizin de kafasına takılmış olabileceğinden daha fazla kişiye yardımcı olabilmek adına gruba yanıt vermeyi tercih ediyorum.

HobiKeyif 2014 yılı Hedefleri;

1- Benim gibi farklı hobilere ilgi duyan takipçilerim için eğitici, anlatımlı örgü modelleri yazacağım ve  yayınlar hazırlayacağım.

2- Anlatımlı Örgü Eğitim Videoları hazırlayacağım, ve yayımlayacağım.

3- Benim yapmadığım ya da bilmediğim konularda arzu eden  takipçilerimin hobileri ile ilgili hazırlayacakları yazılarını blogumda seve seve  yayınlayacağım.

4-  Ajurlu Örgü Örmeyi Öğreneceğim :-)

5- Dikiş'e tekrar ağırlık verip özellikle patchwork ve aplike yapmayı detaylı bir şekilde öğreneceğim. 

6- Yabancı kaynaklara ulaşımın daha kolay olabilmesi için örgü ve dikiş konusunda ingilizceden türkçeye kullanılan kelimeler, terimler, kısaltmalar ve şablonlar ile ilgili sözlük oluşturacağım, karşılaştığım yeni kelime ve terminolojiler oldukça da bu kaynağı  güncelleyeceğim.

7- Yabancı sitelerde free olarak yayımlanan bazı yayınları türkçeye çevirerek, orjinal kaynağını referans göstererek yayımlayacağım. 

8 - Biraz güç olmakla birlikte bloğumu hem türkçe hem de ingilizce olarak yazmaya çalışacağım. 

Evet işte böyle :-) bir yaşımızı doldurduk, mutluyuz guruluyuz,çünkü hobikeyifliyiz :-)

Şuan blogumun friends connect üzerinde 78, G+üzerinde 65, facebook grubumun 1770 ve instagramda 623 takipçim oldu. Facebook HobiKeyif Sayfam 7693 beğeni almış. Bunların her gün arrtığını görmek beni mutlu ediyor.

Umarım 2014 yılı çok daha güzel işler çalışmalar yapabilme şansı verir. Yeni yılın sizlere de mutluluk, sağlık, başarı, huzur ve gönlünüzden geçen ne varsa onu getirmesini dilerim.

Bloğumun yorumlar kısmına yorum, görüş ve önerilerinizi kaydetmeye çekinmeyin. Unutmayınız ki bu blog enerjisini sizlerin değerli yorum ve beğenilerinden almaktadır.

Yeni Yaşımız ve Yeni Yılımız Kutlu, Hep beraber Sağlıklı, Mutluluk ve Keyif dolu olsun..

Hobi Keyfiniz Daim Olsun

Elif (Nam-ı Diğer HobiKeyif)